"Golden Sixties" is een term die zowel kan slaan op de economie als de muziek van dat decennium. Economisch zouden die golden sixties plots eindigen in 1973 met de eerste oliecrisis. En sindsdien zijn u en ik al ruim een halve eeuw aan het 'besparen'. Zonder veel resultaat. Muzikaal ging het gelukkig veel beter en sloten de jaren 70 qua niveau naadloos aan bij de jaren 60. Drie afleveringen lang gaat Nipper op zoek naar de (muzikale) overgang van de sixties naar de seventies. En wat dat precies inhield. In de eerste van 3 afleveringen merken we hoe Britse Sixties-beat stilaan overgaat in Glam Rock van de seventies.
In het zog van de Beatles hadden Britse Beatgroepen in de mid-sixties de (muziek)wereld veroverd. Maar zo rond 1970 begonnen de Amerikaanse groepen terug meer te domineren. Als reactie begonnen (vooral Britse) popgroepen steeds extravagantere optredens te verzorgen waarbij de "aankleding" van de bandleden net zo belangrijk werd als de muziek die ze brachten. In Engeland werd iemand als Marc Bolan van T-Rex daardoor de eerste Glamrocker, in de V.S. Alice Cooper. De Engelse Glam Rock werd in het begin vooral omarmd door artiesten met een achtergrond in de kunstwereld, zoals David Bowie en Brian Eno van Roxy Music. De stroming kreeg daardoor aanvankelijk iets elitairs. Maar met de komst van artiesten als Gary Glitter, Slade, the Sweet en Mud werd dat snel bijgesteld en zou Glam Rock de Top-40 domineren tot het midden van de Seventies. Amerikaanse Glamrock kenmerkte zich dan weer door keiharde Rockmuziek. Exponenten waren Alice Cooper, Lou Reed, Iggy Pop en de New York Dolls.
Nipper brengt deze week een staalkaart van Glam Rock. Laat je niet verblinden …

Je kan nog kiezen tot donderdag 13 maart 2025 19.00 uur.

E-mailadres

Commentaar

Mijn commentaar mag op de blog getoond worden (je e-mailadres wordt niet getoond)